Ecel, insanın boğazına geçmiş yağlı urgan.
Ölüm yakın, insan sermayesinde savurgan.
Hepimiz yer, içeriz; bu nizam dolu acundan.
Rabbim meyveyi eline uzatır dalın ucundan.
Meyve olmuşsa, dalda durmaz düşer çürür.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta