Halit Aryan Şiirleri - Şair Halit Aryan

Gel otur yüreğimin payitahtına.
Bak; hislerim kartal rakımında.
Doğmamış, umutlarım var sana.
Çizdiremezsin bu sadakati ressamlara.

Işık gibi süzülüyorsun dudaklarımdan.

Were rûnê paytexta dilê min.
Binêre, li bilindiya teyrê ye hestên min.
Hêviyên min, yên nezayî ji te re hene,
Nikarî bide xêzkirin vê dilsoziyê ji çi wênekaran re

Wekî roniyekê tu dadiweriyê ji lêvên min.

BÎRANÎNÊN ÇÊBÛNE

Dilfikarek e, barîgeh e ev qedere.
Dilşahî, jiyanê de çîkek e.
Hevalên min in herdem kovan
Bi min in veqetinên ahengan.

ÇEND ŞIL DIBÛ

Şil dikir..
Camên bihilmên ku yên min,
navê te lê nivisî.
Min guh da dengê baranê.

ÇOK ŞEY DEĞİŞTİ

903. günü, gülüşünü benden çalışının.
O gün bugündür darmadağınım.

Çok sey değişti..

DANEZAN

Naçim
Rondikê çawê xwe ji çi kesê naveşêrim.
Naçemînim..
Nagirim rûyê xwe, bibîne temenê min.

DOKUZUNDA BAHAR

Bugün günlerden dokuzunda bahar.
Baharımı kışa döndüren adar!
Hakikat bu: tetiği çekti cellat!
Böyle kabul etti, 'bilge' cemaat(!)

GELEK TIŞT VEGUHURÎN..

Roja 903. de ye,
te keniya xwe min dizî.
Wê rojê heta îro, herifî me.

İLAN

Gitmeyeceğim..
Saklamayacağım kimseden gözyaşlarımı.
Eğmeyeceğim..
Kapatmayacağım sıfatımı,

ISLANDIKÇA

Islatıyordu…
İsmini yazdığım buğulu camları, sesini dinliyordum yağmurun.
Gıcırtılı seslerle bozuyordu
odamın sessizliğini tahta iskemle.