Halil Soyuer Şiirleri - Şair Halil Soyuer

Umutlarla bekleyelim yarını
Yarınlar bu günden güzeldir belki
Gelen senelerden güzel günleri
Haftalar görmeden nasıl çalsak ki?

Mevsimlerden yaz istedik kış aldık.

Aşkın gerçeğini yaşa ve yaşat,
Yalancı sevgiyi başa geçirme.
Yeniden dünyaya gelme şansın yok,
Yalanla vaktini boşa geçirme.

İnsan da bu kavga ve dövüş niçin?

Gidip bir kocaman zarf al çarşıdan
Üzerine endamını çiz gönder.
Bu ayrılık yetti artık canıma
Ayrılığı ayağınla ez gönder.

Gönülden af çıktı hasret suçuna

- Tarikat şeyhlerinin Başbakanlık köşküne iftara çağrılması üstüne -

Nereye Türkiyem nereye gidiş?
Sende ne heyecan ne de öz kaldı
Atatürkçülükten artık bağrında
Bir belli belirsiz silik iz kaldı.

O güzel gözlerin buğulandıkça
Bir duman konuşur bakışlarında
Üstüste yığılan körpe arzular,
Ne yaman konuşur bakışlarında.

Her sabah yeniden bir derse başla

Birgün buradayım birgün şurada
Gönlümü göçebe kuşa döndürdün
Çok şükür yolları bitirdim derken
Yolumu yeniden başa döndürdün

Yesem de içsem de ölü gibiyim

Aman kollarını açıp gerinme
Uyku gözlerinde boyun bükmesin
Odandan dışarı çıkma görünme
Günde beş on kere şafak sökmesin

Sen doğdun başladı bende erime

gönlümde ceyhun taşar, gözümden seyhun akar;
üzerime taburla moskof gelse haklarım.
kinimin ateşinde kendi kendi kendini yakar;
bir moskof boğazına geçmezse parmaklarım.

içimdeki ateşi ben asla külliyemem,

Kader bizim için yüce dağları
Aramıza sıraladı geçiyor
O dağlar gözümde birşey değil de
Bu güzel hayatın tadı geçiyor

Yollar bana biraz teselli verin

Yokta noksan aranılmaz
Yasa budur var eksilir
Ne tükenir sırda insan
Ne insanda sır eksilir

Hayat denen şu varlıkta