Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Hazreti Mevlana gönül ganisi!
Hacı Bektaş Nevşehir'in banisi!
Hacı Bayram velilerin sanisi;
Hepsinin de gönlü nurdan ak hele...

Göreme'de doğa sanki çıldırmış!

Müslümanlar, Süryani ve Yahudi...
Keldani'si, Nesturi ve Yakubi!
Kürt illeri, Arap, Çeçen, Ermeni;
Kavga, niza, sanmayın ki yok hele!

Urfa, Mardin evleri bir harika!

Bir yandan mızıka sesini dinle...
Bir yandan kavalın sesiyle inle!
Davul, zurna halay kurar seninle;
Hiç birinde gurur, kibir yok hele...

Dağlarında kış yaz boran, kar olur!

Geliyor bir uçtan tulum sesleri!
Ata barı oynar halkım el ele...
Dağlarından eksik olmaz sisleri;
Vatanımda cennet amma çok hele!

Bulutlar her an bir yana sapıyor...

Üzüntülerimle ben, ayrılırken ilimden;
Canlandı hatıralar geçerken hayalimden...

Yorulmuş duvarlardan dökülürken çelenler;
Annemi gördüm camda, yıkıldım melalimden!

Sen ki beni, bir kez olsun almadın ya hesaba!
Bir güzel söz çıkarırdı yılanı deliğinden...
Seven bir selam söyler, olsa da kaba, saba;
Kim şikayet ediyor ki, yaşam sadeliğinden?

Güzelliğin neye yarar, sevenlerin hiç yoksa?

Ayrılıkta hayır vardır diyorsan;
Bırak o kalemi, kır ondan iyi...
Bohçanı almış da tüm gidiyorsan;
Üstümden geçse bir TIR ondan iyi...

Hasretlik çekmiş de gün saymış gibi,

Öğrendim ki ey güzel, vefasız biriymişsin!
Düşmüşsün de dillere, ben de onlardan duydum...
Diyorlar ki bir huri, ya da bir periymişsin!
Ne yaparsın ki bir kez, ben de şeytana uydum...

Alınca güzellikler insan aklını baştan;

Öyle gücendim ki ben, artık yüzüne bakmam!
İstemiyorum senden zerrece bir iz kalsın...
Mecra mı değiştirdim, sana bir damla akmam!
Öyle kırdın ki beni, Allah canımı alsın...

Zannettin ki, benim hiç yüzüme bakan yoktu...

Gençliğimde yar peşinde koşmadım,
Hep rahle-i tedrisata gittim ben...
Çizmeden hiç yukarıya aşmadım;
Koyun, kuzu, inek, dana güttüm ben...

Bahar geldi, papatyayla şad oldum!