Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Halil Şakir Taşçıoğlu

Yıllardır şu derdime, derman arar dururdum;
Meğer aşk yarasının, olmuyormuş çaresi...
Gitti zümrüdüm diye dizlerime vururdum;
Sevilip terk edende, yokmuş aşk emaresi...

Sevmekten daha güzel ne var derdim ezelden?

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Söz gümüşse, sükut altın!
Bilir onu asil soylar...
Her şey dille anlatılmaz;
Bazen susmak çok şey söyler...

Dinle, saygı ile eğil!

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

N'olur güzel bir şey söyle, ruhum uyansın benim!
Yıllardır hep izlediğim, kabuslardan bizardım...
Kürkçü gibi vur yerlere, doğrulsun şu bedenim;
Yaşanılmış geçmişimden, inan ki ah-u zardım...

Geç fark ettim, senelerin saçımı yolduğunu...

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Demişsin ki; "bir daha, rüyasına da varmam! "
Bunları söyleterek ben ne ahlar aldım yar...
El açmak eskidendi, demişsin hiç yalvarmam;
Oysa, hülyam da bile sana gidip geldim yar...

Yalvarma, bir yol görün, ziyaret çalım ol sen!

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Var mı bundan daha büyük bir sevda?
Dupduru bir sevgi bu hem, besberrak!
Düşmez elden, etmeden canı feda!
Dünya durdukça duracak al bayrak...

"Bu bayrağın adı batsın" diyen kim?

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Birileri geldi başa,
Ülke allak bullak oldu!
Tüm emekler gitti boşa,
Tek mazeretleri yoldu...

Köşeleri hep kaptılar,

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Ben derdimi kime şekva eyleyim?
Yokluğun dert, varlığın dert neyleyim?
Senden önce ne dert vardı ne keder;
Geldiğinden beri ben hep böyleyim...

Var mı sanki kulak verip dinleyen?

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Kader dersin her şeye, bunun neresi kader?
Atlayan sen, düşen sen, suçu Halik'a atma!
Hataların üstünü örtmek nereye kadar?
Doğru yoldan şaşan sen, gel çırpındıkça batma...

Her şey kader de söyle, irade neye yarar?

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

İlahi nizamın anayasası,
Hiç şüphe yoktur ki, Kelam-ı Kadim!
O ki insanlığın elde asası;
Hak'kın kullarına kutsal mukaddim...

Siyasetin yasası değil ki Kur'an...

Devamını Oku
Halil Şakir Taşçıoğlu

Çekildikçe sevilenler, akıp giden hayattan!
Ne tadı kalıyor ömrün, ne şarkının, ne sazın...
Düşmüşe benziyor insan, tırısla giden attan!
Kalmıyor gönülde şevki, ne baharın, ne yazın...

Ne kolunda bir sevilen, ne de arkanda bir dost...

Devamını Oku