Akşamları kaçardım
Kendimden herkesten
Çünkü akşamlar
Sensiz geçen akşamlar
Acı verir her akşam bana
Çünkü her ışık bana seni hatırlatır
Bazen sadece
Sadece susarsın
Ağzını bıçak açmaz
Ama gözler öyle şeyler anlatır ki
Ne göz bir daha görmek ister
Ne de dil bir daha söylemek ister
Ölümü bekliyorum
Belki onu beklediğim kadar
Belki daha fazla
Artık daha yakın
Bir adım kadar
Hissediyorum
Yoktu artık hayat.
Yoktu yaşam.
Bir nefes bile yoktu.
Ben çoktan ölmüştüm.
Tanrı canımı çoktan almıştım.
Son kez yalvarmıştım.
Dayanır mıydı bu kalp bakışına
Dur der miydi yürek sen sevdikçe
Gönül susar mıydı sen konuştukça
Sen derdi elbet sana dilim
Sev derdi sana kalbim
El olup gitmeseydin
Issız bir geceydi
Gözlerim kanlı
Hani böyle boğulursun
Konuşamazsın yanındayken
Hani en güzel o kokar
Ama bir daha koklayamazsın
Kar
Ne acıdır senin yağışın
Bazen seyrek bazen tipi
O da senin gibiydi kar
Bazen seyrek eserdi
Bazen tipi gibi vurur geçerdi
Metruk bir bina gördüm
Eskimiş,rutubetli
En çok da dökülmüş bir bina
Bakan bir daha bakmaz
Gören bir daha görmez
Görünmez bir bina
Selam durdu seni gören tüm yıldızlar gözlerine
Önünde eğildi koca ağaçlar
Dayanamadılar bu naifliğe
Tıpkı benim gibi
Şapka çıkardı tüm hayvanlar bu güzelliğe
Şayet olmasaydı bir Tanrı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!