Ezbere yürüdü sevda,koyu kavgalarda
Candan usandı içimdeki terk ediliş sevdası,
Belkide ihanet elerine bulaşmış
Belkide kader hayata verilen yemindir.
Bin asır köprülerdi şehir
Çocukluğumuzun şen şakrak,esaret zincirleriyle oynayışı
Bin asır Fırat koynunda
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta