Hala Üşüyor Musun Kibritçi Kız

Hala üşüyor musun Kibritçi Kız?
Yine kar yağıyor ayıplarımızın üzerine.

Ekmeğin kibrit kutusuna bağlıydı,
Kalbin vefasızlıklardan gamlıydı.

Aynı gökyüzünün altında
yaşarken aç ve tok,
Titriyordun yalın ayak
Düşlerinle baş başa bir kuytuda;
Umudunu bağlamıştın kibrit çöpüne.

Ah, Kibritçi Kız ah!..
Kar her yağdığında derdin yağar yüreğime.
Sen ısınmaya çalışırken bir kibrit çöpünün aleviyle,
Bizler düşmüşüz daha fazlasının peşine.

Gökyüzünde yıldızın kayarken
Ve bizi tüm günahlarımızla baş başa bırakarak
Babaannenin elinden tutup gitmiştin.
Ve bizi tüm günahlarımızla baş başa bırakarak

Biliyor musun Kibriçi Kız,
Hala küçücük yavrular ölüyor
Hem soğuktan hem de açlıktan;
Bombalar üzerlerine kefenler yağdırıyor.

Sen,bir kibrit çöpünün aleviyle ısınırken
Taş kalpler sevgiyle ısınsaydı
Maalesef Kibritçi kız,
Sevgi güneşi hakim olamadı dünyaya;
Eritemedi kalplerdeki buz dağlarını hala.