Hala kan ter içinde uyanıyorum

yaşamın buzlu karlı yollarında....
yürüyordum düşe kalka her yanım tipi....
umudunu yitirmiş son anlarımda....
sen uzatmıştın bana o ipi....
yakaladım tuttum bırakmadım....
göğsüne başımı yasladığımda....
derin bir nefes aldım rahatladım....
o gün son ramakta iyi ki sana rastladım....

ölmek üzereyken yaşama dönüşüm....
seninle yeniden hayata yürüyüşüm....
eskisi gibi buz kesmiyor gülüşüm....
kader iyi ki çıkardı seni karşıma....
mezarım bile yoktu belki de....
ağlayanım gözyaşı dökenim olsun....
adım sanım anılmazdı ülkede....
nasıl ki üzerime güneş doğsun....

yıldızları göremezdim bir daha ve de ayı....
güneşi göremezdim seyran edeyim dünyayı...
ellerini tutamazdım sıkı sıkı....
yaşayamazdım bu güzel rüyayı....
rüya diyorum hala inanamıyorum....
gözlerimi açacağım sen yoksun....
bir hayal bir düş sanıyorum....
bu yüzdendir her sabah kan ter içinde....
UYANIYORUM.....