Ne farkeder bozguna uğrasa gönül bahçem.
Ne farkeder çalmasa bir daha mutluluk kapımı.
Ne farkeder konmasa dallarıma ak güvercinler.
Ben bekle denen bir sevdanın arda kalanıyım.
Ben ecelimi elinde tutan bir zalime hâlâ aşığım.
Ahh! etmem güneşimi gökyüzümden indiren sevgiliye.
Ahh! etmem elinde ateşiyle yaklaşan gönül mürekkebime.
Ahh! etmem beni mecnuna çeviren deli yâre,
Ben sevmeyi öğrendiğimin yarasıyla teselli bulanım.
Ben ecelimi elinde tutan bir zalime hâlâ aşığım.
Solmasın yüzün, kahve didelerinden inciler dizilmesin.
Ak düşmesin saçlarına, bahtına kara sürülmesin.
Yorgunluk görmesin yüreğin, sinene hüzün değmesin.
Dilime yakışmaz figan, ben sende sevdayı tadanım.
Ben ecelimi elinde tutsa da ona hâlâ ilk gün ki gibi aşığım......
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 23.6.2025 17:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!