Her birimiz bir yerlerde,kapkara bahtına küs...
Bir toplumda yapayalnız; kimimiz yetim,öksüz...
Üstümüzde bir yük var,sanki kâinattan ağır;
Hayat denen bu yükü, kan terleyip götürürüz...
Kimi kendi derdinin azâbını çeker yürür...
Kimi dosttan,akrabadan,birinden yardım görür...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta