Onca budalanın elinde yoğruldum!
Çocukluğumu yaşamamıştım ihtiyarladığımda…
“Bir, iki, üç” der gerisini getiremezdim sayıların.
“Ali ata bak” tan başka cümle kuramazdım.
Okulda hep gerilerde oturdum,
İnsanların yüzlerinden daha samimiydi enseleri.
Geceleri dolanırdım,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta