Artık daha çirkin çıkıyordum fotoğraflarda
Ve sen hep daha da güzeldin rüyalarımda
İnada inat hani!
Hep olduğu gibi yani…
Başımın ağrısı, içimin yarası, aklımın yarısı
En kıdemli sevdam…
Ne yazık! Yine sensizdim
Ne yazık! Yine senindim…
Kendime bile yetmezken
sana artacağımı sanıyordum hala
Ve hep hatırlıyor, hep özlüyordum seni
Umursamayacağını da biliyordum amma
Onu da ben umursamıyordum aklımca
Devrik cümleler kadar edebiydi sevdam
Ve bir ağıt gibi ebediydi çırpınmam
Bir bölü bilmem kaç ölçekliydi
Coğrafi yahut da siyasi olmayan aşk haritam
Üzerimde ışıltılı bir şövalye zırhıyla
Eklem bacaklı bir prens adayı edasında bekliyordum seni
Bir dokunsan değişecekmiş gibiydim amma…
Absürt masallardan medet uman
Bir ucube romantiktim yalnızca!
Hani ağlamak rahatlatır derler insanı
Rahat etmeyi sindiremiyordum içime
Nasılsa sen ağlarsın diye
İki damla yaşı bile çok görüyordum kendime
Ne olursa olsun ben haklıydım…
Zira, diğerlerinden farklıydım
Ama her halükarda da sen haklıydın…
Çünkü farkım ancak diğerleri kadardı…
aynıydım
29.07.2005
Yalçın ErgünKayıt Tarihi : 30.7.2005 17:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Her yeni güne yeni bir şiir beklemek çok mu olurki acaba eklem bacaklı şaire?
TÜM YORUMLAR (1)