Öldü diyorlar, vefat etti derler,
HAKKA yürüdü, HAKK dünyaya hicret etti derler.
Sonuçta giden gidiyor bilinmeyen bir yere,
Gidenler çıkıyor bir sefer yoluna.
Gittikleri yerden memnun olmalılar,
Hiç geriye döneni görmedim, duymadım.
Ama biz, geride kalanlara
Acılarını, eksikliklerini bırakıyorlar.
Kocaman boşluklar bırakıyorlar,
Kocaman bir boşluğa bakıyorsun,
Kulakları sağır eden çığlıklar yükseliyor.
Burnunun direkleri sızlıyor,
Kokusunu özlüyorsun, kocaman...
Yirmi, otuz, kırk yıl geçse de,
Acılar geçmiyor, eksiklikler dolmuyor.
Acıya alışıyor insan,
Ama eksiklik kalır kalbinde,
Koca bir boşluk, hiç dolmayan.
Severken ayrıldığın sevgilinin acısı gibi,
Enkaz altında kalmış, üşüyorum, açım, uykusuzum.
Günlerdir okunan benim SELA’mı dinliyorum,
Ne kurtaran var, ne de GEBEREBİLİYORUM.
Dünya Yükünün Hamalı
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 11:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!