Rüzgârın esmesiyle yapraklar ses çıkartırlar
Bir huzura yöneliş belkide hakikate götürüştür
Kim bilir düşünceyle bir çınar ağacına tırmanış
Belkide düşünceyi zorlayan karanlıkta sesleniştir
Issız çöl ortasında rüzgâr dalgaları esintiyle sürükler
O kum taneleri gözbebeğine değdikçe canı fark eder
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
