Hakikat Yolunun Çelik Alevinde

Bir var idik birimiz Hakk'tan,
Çarka düştük demir gibi...
Örsün altında dövüle dövüle,
Kıldı bizi kemir gibi!

Körük çekildi ciğerimizden,
Ateş düştü özümüze...
Üç çekiç birden vuruldu:
Biri akıl, biri söz, biri özümüze!

Su verildi sabırla,
Tuz eklendi hikmetten...
Kılıç olduk kesemedik,
Balta olduk Hakk katında!

Pir elinde billurlaştık,
Kandık Hakk'ın nuruna...
Artık ne demir ne bakır,
Bir ad kaldı: "Yol eri"!

Dönenler dövsün demiri,
Biz eridik aynada...
Kırk pareye bölünsek de,
Hep biriz Hacı Bektaş'ta!