Hakikat Şiiri - Müzeyyen Önder

Yol isteme benden,
çünkü hakikat
bir patika çizmez ayaklar altına.

Rüzgârın saçtığı bir sır gibi
sessizce konar pervazına
görmeye cesaretin varsa
gözlerinle avuçla.

Ne bir kandil taşır,
ne de bir harita verir sana.
Bir yıldızdır gözbebeklerinde
Parlar karanlıkta kaldığında.

Paslı zincirler gibi,
Prangası şıngırdar zihnimin ucunda.
Koparmalı inancı
Hakikat, terk eder bağlı kalanı.

Sanını sorduklarında
Susmalı bir taṣ misali
Her gerçek ölmeye başlar
Adını koyduğun anda.
Unutma,
Hakikat yönsüz olduğun patikada