Hakikat Şiiri - Muhammed Sencer Servi

Sar gövdemi hakikat,
sarki yokluk utansın.
Sen çetin dağ, gerçek hayat;
alemi vücuduma bir bir katansın.
Ötüyor böcekler, ötecek pek tabi.
Elbette hakkı söyleyecekler,
var mı başka ebedi ?
Hayvanlar, ağaç, işte tüm yer yüzü.
Bir bir bakarak durup,
açtı bana çift gözü.
Acizliğe ramen, vücudum yolculuğa meclup.
Ne akıl almaz şey ulan bu!
tüm hayatım yolculuk.
Bırak peşimi safsata!
yok artık senden ümit.
Nereye baktıysam gördüm,
hep yuhyî ve yumît.
Ne vakit meyl ettim,
hep kararttın güzümü.
Zar zor çektim aldım,
bu hakikat gözümü.
Tüm kanunlar tüm varlık,
durup tek isim dedi.
Bildiğim her isim mahluk,
gerçek isim el-Bedî!
Hem zaman öncesi,
hem sonsuz ötesinde
Her yerde hep kendisi,
varlığın en tepesinde
Ey Hakîm, Ey Rab! Ey en büyük mabud.
Gönlüm artık tam rahat,
kalmadı içimde tağud.
Kampçıla artık yalan,
nerden vurursan vur!
Girdim içeri ettim talan,
yok artık önümde sur!
30 eylül 2024