Birdenbire düştü sessizlik,
Sokak lambası gibi yandı
içimde yalnızlık.
Ne bir rüzgâr esti, ne kuş öttü,
Zaman durdu sanki, bölündü hüzün
Benim adım Yusuf’tu…
Henüz bir yaşındaydım.
Rüyamda kuyu yoktu,
Ama bombalar vardı başucumda.
Annem beni öylece sarmışken,
Sessizce gittim…
Seni gördüğüm o gün, düş oldu dünya,
Zaman durdu bir an, sustu her rüya.
Gözlerin denizdi, dalgalı, derin,
İçimde bir yangın, sönmez ki, bilin.
Göklerden bir haber, nur indi yere,
Düştüm bir çıkmaza dar yoldayım ben,
Gönlümde ateş var, yanar köz oldum.
Ne bahar bildim ben ne yaz, nede sen,
Dertlerin içinde viran, öz oldum.
Gam yükü sırtımda, dert beni bekler,
Her gün ayrı yerden vuruyor eller,
Dünyaya geldiğimiz o gün,
Bakışlarımız ürkek
Avuçlarımız titrek,
Bedenimiz çıplak
Bize sevgi ile bakan o gözlere teslimdik.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!