Hakan Özüçelenk Şiirleri - Şair Hakan Öz ...

Mahzun yuvadan uzak.
Almasın anandan tuzak.
Nöbette yıldızlara bak.
Işık yoksa fenerin olayım.

Suskun dar sanki yatak.

Seninle mucize yaşadık.
Polat lıda bitti kaybımız.
Sesinle irkildik uyandık.
Değişti birden hayatımız.

Durdu Viyana dönüşü.

Sonbaharda bana dönme.
Sakın bana gücenme.
Duvardaki resmimi örtme.
Aşkımız yeniden yeşerebilir.

Eylül de bana dönme.

Çocukluğumun büyülü dünyası.
Seni yaşamak ne mutlu fuar.
Çalışan dünyanın renkli aynası.
Senin varlığınla hayat farklı fuar.

Çocukluğumun sihirli lambası.

İstemezdim böyle olsun.
Elimdeki gülün solsun.
İçim hasretle dolsun.
Aşk bize çok uzak.

Bilemezdim deniz yosun.

Seni severken neden terkettin.
Beni terkederken hiç mi üzülmedin.
Yeni gelmişken anlamı ne gitmenin.
Kahrettin,üzüntülerim senin olsun.

Seni yüceltirken bana ne ettin.

Ah yalnız yaşayan bir dinle.
Sevda ile tek başına çaresiz.
Ah diye ağlayan çok seninle.
Bir başıma mahkum sessiz.

Ah, içimin karanlık odası.

Çığlık çığlığa diyorsun ama.
Dün gittim kimse yok yerinde.
Geçmiş zaman döner sanma.
Anılar artık hafıza belleğinde.

Çığlık atıp boşuna çoşma.

Yarım kalan yapamadıklarımız hüzün verir.
Yarim olan kavuşamadığımız gün gelir.
Karım sanılan alıştığımız gidiverir.
Şimdi ben fakir görülen hakir.

Canım olan bir gün el olup yitirilir.

Ağrı dağı dumanlı.
Bu işin sonu acılı.
Aşkın acısıda tatlı.
Yazık oldu ayrıldık.

Ağrı dağı yankılı.