Ben yaramı kime göstereyim
Kime güveneyim kime gideyim
Derman kimdedir ben nerden bileyim
İnandığım dostlarım bile ağlattı
Ben yaramı ah kime göstereyim
İster uzak ister yakın farketmez
Ayrılığın ölüm gülüm bilesin
Sen ellerin gülü olduktan sonra
Neyleyim bu aşkı bitsin bilesin
Ağaydım beydim bende bir zamanlar
Vurdu zalım felek bir de sen vurma
Dostunum diyenler hep el oldular
Vurdu zalım felek bir de sen vurma
Gözlerimden düştü tek tek damlalar
Şu benim bitmeyen hayat kavgamda
Ten bir yana düştü canım bir yana
Yokluğun sızısı yanar bağrımda
Gurbet bir yana düştü sıla bir yana
Şu benım bitmeyen ekmek kavgamda
BUGÜNE KADAR
Her geçen gün yüreğimden götürdü
Her gelen gün yeni dertler getirdi
Hem yokluk hem gurbet beni bitirdi
Gülmedim yürekten BUGÜNE KADAR
Seyyah oldum diyar diyar dolaştım
Derdime dermanı bulamadım ki
Bülbül oldum karlı dağları aştım
Bahar ayında gül bulamadım ki
Davacıyım
Ben davacıyım felekten
Güldürmez beni yürekten
Her yarama odur tuz eken
Ben davacıyım felekten
Dağ gibi acılar var yüreğimde
Feryadım duyulmaz akar içime
Samyeli değmiş gonca güllerime
Dilsiz acılar var içerimde
Çölde yağmur bekler gibi
Bekledim oğul dönmedin
Gözden oldum Yakup gibi
Bekledim oğul dönmedin
Güneş gitti gece oldu
Düşe Kalka
Düşe kalka öğrendim ben hayatı
Canım dediklerim aldı canımı
Çilelerle sardım dört bir yanımı
Düşe kalka öğrendim ben hayatı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!