Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni güçlü biliyor
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
Ben aslında gülerek geçirdiğim her günün
Akşamı evde ağlarken
Onlar benim içimin sızladığını yüreğimin yandığını bilmiyor
Şeytan severmiş ki öyle insanı
Dilinden eksik etmez yalanı
Severmiş ibadette geri kalanı
Allah dostunu bilir düşmanı
Sulandı gözlerim akmadı gitti
Gönül gönül deli gönül
Bana diken ele sümbül
Bir gün olsun bana da gül
Dibi delik deli gönül
An gelir duyulmaz adın
Bazen çokça yedim bazen az yedim
Kimi zaman toprak yedim toz yedim
Bahçeden kopardım ceviz, koz yedim
Yok yoktur güzelim Gümüşoluk’ta
Goca gölde yerdik geyik elması
Dargınım habersiz geçen yıllara
Kızgın kurşun gibi deldi de geçti
Düşürdü beni halden hallere
Bastı üzerime ezdi de geçti
Yaralarım kabuk tutmaz yanarım
Bismillah diyerek başladım işe
Bilmem ki neler gelecek başa
Kırılmış kanadı uçamaz kuşa
Müdahale ediyorum gel de görsene
Sudan çıkmış balık gibi olmuşum sanki
Hasretine hasret ekler dururum
Gözyaşlarım sele döndü gel gayrı
Hayat bitmeden gelmeden sonum
Azrail’le buluşmadan gel gayrı
Gülünü kaybetmiş bülbül neylesin
Hasret çöktü şu dağlara
Gel gör beni aşk neyledi
Gönlüm döndü bozuk bağa
Gel gör beni aşk neyledi
Sevdan aldı benden beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!