İnsan cennetteyken cennetinde olduğunu bilmezmiş….
Anlamazmış hayatın nefesini
Hep aynı yerde kaldığını hissedermiş
Oysa evren gibi insanda dönmekte her zaman
Sen hep böyle kalacaksın, yanımda derken
Gözünün nemi kalktı usulca
Cennetinim dedi bir kenarda ağlamaklı
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta