Hafızamın Gürültü Kirliliği

Tükendi gökyüzünde Çoban Yıldızı
tüm gezginler kayboldu birer birer.
Aynı kaderi paylaşıyor dilimde bütün kelimeler
şimdi istesem de
adımla aynı anlama gelemem.
İğde kokuları eskisi kadar ümitli değiller
aydan intikam alamam
perdelerim çok zayıflar.
Yarın daha uzağa kaçacağım
kendime yakalanma korkum var.
Sonunda aynı fikirdeyiz mevsimle
güneşin dili sürçmez
üşümelerimiz yanılır
nankör şu tenimiz
hiç hırkaya sarılmamış gibi
kocaman inatlarla yaşarız baharı.
Kendimi bir iplik ucunda
iğnenin ruhuna bıraktım
gönlümün yamasını dik Allah’ım.
Ya ben anlamıyorum
duvarların dilini
ya engel oluyor
hafızamın gürültü kirliliği.
Güneşi öpebilir alnından
sabrın sadık erleri
geceyi kefene sarıp
hüznümü başka hayatlara erteledim.