Hadsiz Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Düzenlediğim şiirlerle hava attın,
Başrol benimdi, sen dublörmüşüm gibi davrandın.
Şarkılarının güftesi bendim, sen bestekârlığa soyundun,
Övgüleri alıp kendini bir halt sandın.
Kimsin sen, hadsiz, sen haddini aştın.

Laflarım anlayana, sözlerim sana,
İnsanları harcamaya çok alıştın.
Egondan şiştikçe şımardın,
“Hocam hocam” denilince takke ne takke kattın.
Kimsin sen, hadsiz, kendini ne sandın?

Koyma suyuyla değirmen döner mi sandın?
Eller koşarken sen hep yolda kaldın.
Karakterin yetersiz bakiye,
Seni övenlere mi kandın?
Kimsin sen, hadsiz, hatırla, bonservisini benden aldın.

Laflarım büyük gelirse seneye de giyersin,
Etrafındaki üç beş yalakayla yayın yayın gezersin.
Sağdan soldan kırpıp şiir dizersin,
Kimsin sen, hadsiz, sen beni ancak uzaktan izlersin.

Son sözüm budur, fazlası israf:
Ben yolumdayım, sen dalgana bak.
Kendini öv, yalakalığına boncuk tak.
Benim pencerem sana dar, kendi pencerenden bak.
Kimsin sen, hadsiz,
Dön, bir kere de aynaya bak..!
18.12.2025 17:56