Kelimelerin güdük
Cümlelerin sırnaşık, kaypak
Olduğu zamanda
Tükürük fayda etmez oğul
Dinsin sızısı ahın
UTANMAK YETMEZSE…
Önce eğitimden başladı işe
Bilime kör tıpa tıkan utansın
Geçirildi gençlik seçmeli şişe
Geleceğe kurşun sıkan utansın.
Canıma tak etti dostlar
Böyle borçla yaşamak
Ev kirası,elektrik,gaz
Banka taksiti,mutfak
Harçlık ister çocuklar.
Bu günlerde bir dalgınlık
Bir unutkanlık var ki üzerimde sormayın dostlar
Ocakta yemeği
Kapıyı kilitlemeyi
Ütünün fişini çekmeyi unutuyorum
SUSMAK
Söylenecek çok şey varken, bunları söylemenin hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini anlayıp da sessizliğin sesine kulak vermek midir susmak? Susmak, gelişen olaylara ve durumlara karşı tek kişilik protesto mudur? Yoksa olana bitene razı olup kabullenmenin, boyun eğmenin değişik bir ifadesi midir?
Bakıyoruz; sözlükler susmayı: konuşmamak, konuşmaktan kaçınmak, sükût etmek olarak tanımlamış. Tanım böyle de niye susar insanlar? Şimdi ben, susmayı ses tellerindeki enerjinin tasarrufu olarak değerlendirsem eminim gülersiniz bana. Korkunun ikizi desem dudak büker bazılarınız. Konuşma ihtiyacı hissetmemektir desem o zaman da insan olarak yaratılmanın sebebini sorgulamaya kalkışırsınız.
Bir yanda son zamanların en revaçtaki sloganı: “Susma, sustukça sıra sana gelecek.” Diğer yanda: “Biliyorsan söyle ibret alsınlar, bilmiyorsan sus da adam sansınlar.” Yahut: “Çok bilen az konuşur, akıllı olan susar.” Şeklinde ne yapmamız gerektiğini öğütleyen sözler. Peki, nasıl kurtulacağız bu ikilemden. En iyisi: “Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil” deyip de çekilmek mi köşemize?
Hani bir bilge kişiye sormuşlar: “Üstat, bir insanın zeki olup olmadığını nasıl anlarsın? ” Tereddütsüz cevap vermiş bilge kişi: “Susmasından” “Ya hiç konuşmazsa” demişler. “O kadar akıllı insan yok ki” deyivermiş bilge kişi. Sahi susalım mı konuşalım mı?
SEN, İNSAN DA OLAMAZSIN!
Kendini ister Türk olarak değerlendir,
İster Türk vatandaşı.
İster Müslüman’ım de,
İstersen iddia et mümin olduğunu!
Hep avutan yalancı hani konanlar nerde
Zamanın soldurduğu güldür ömür bahçede
Hayat sana en mutlu anlarını verse de
Bir gün gibi kısadır geçen ömür bahçede
Ümitsiz yaşantımı süsleyen hayalinle
Dolsa da bütün ömrüm kalacaksın kalbimde
Kaderim küskün olsa sevginin yokuşunda
Dolsa da bütün ömrüm kalacaksın kalbimde
Kelimelerin güdük
Cümlelerin sırnaşık, kaypak
Olduğu zamanda
Tükürük fayda etmez oğul
Dinsin sızısı ahın
Gönül gurbetini sis bürüyünce,
Kendimi ararım kendi kendimde.
Yalnızlık peşimden can sürüyünce,
Kendimi ararım kendi kendimde.
Bir dipsiz boşluğa asılır zaman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!