DOKUZ ŞEHİTLER
Onuncu bölük ikinci takım
Çavuş Halil
Birinci manganın başında
Görev gizli
Bilirim
Uykunun ölümle kardeş olduğunu
Ama ben yine
Rüyalarıma saklanırım
Gerçeklerden kaçıyorum sanmayın
En büyük gerçek
Umudun seraplaşmasın çölde
Oturup da ağlama çaresizliğine
Bırak kendini
Utançsız bir teslimiyetle
Elinde büyüttüğün kaderin kollarına
Günahla yoğrulmuş sıcak ayıpların
Dile gel Harput’um, duyulsun sesin
Sen Anadolu’mun nur beldesisin.
Asırlar, ayakta alkışlar seni
Sen, öz kültürümün abidesisin.
Dile gel Harput’um, susma n’olursun
Utanır oldum ah Hazar dağımdan
Çekildi kollarım Gezin bağından
İster soldan bakın ister sağımdan
Seyirlik hallerim görünmez oldu
Kıyım yağmalandı, gülüm söküldü
UYKU CANA HARAM
Neler çektik neler ah şu sineye
Riyaya, hileye, yalana yuh, yuh!
Teslim olduk ABD’ye AB’ye
Tarihine âmâ olana yuh, yuh!
Veren biz,alan zaman
Çocukluğumuzu, gençliğimizi,hayallerimizi
Var olan her şeyimizi
Geç de olsa bir gün anlıyor; varıyor farkına insan
Kaybedenin hep kendisi olduğunu
Öyle bir kumar ki bu
Geçit oldun, mor dağlara yol verdin
Türk’e kale, kaleye sur, her bendin
Özlemimdin, hep yaşadın, benleydin
Gümüşhane gönüllerin gül bağı
Sevenlerin düşünemez ırağı
Dost dediğin; dost yüreğin sesini,
Uzaklardan hissederek, gelmeli.
Dost dediğin; dost kokan nefesini,
Canda açan gül kokusu bilmeli.
Dost dediğin; dağ olmalı anında,
Yükledim gönül kuşuma, kurşun sevdamı
Yağmur bulutu karanlığında
Yol uzun
Yüreğimde kor
Ayaklarımda pranga




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!