Bir bebek neden ağlar,
Bir kuş niye uçar,
Kargalar neden bu kadar kötü şarkı söylersiniz,
Baykuşlar neden hep karanlıksınız,
Biraz gülümsemeli hayata
Hadi gülümse….
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
insan bu hayatta her şeye üzülebilir önemli olan bu sıkıntılara rağmen gülümseyebilmektir... yüreğine sağlık cahit kardeşim yeni şiirlerini sabırsızlıkla bekliyorum
haklı olabilirsiniz...
Fazla gülmek kalbi öldürür sayın Kaplan! İnsan; yerinde düşünmeli- hatta en fazla düşünmeli- yerinde ağlamalı ve yerinde de tebessüm etmelidir. Zira bu hayat bir imtihandır ve imtihanda durmadan gülenler öteki vazifelerini der-hatır edemezler, dolayısıyla da sınavı kaybetmek tehlikesine maruz kalabilirler!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta