Küskünlüğün kime ey gönül?
Yangın yerinde kalan küle mi?
Açmadan solan güle mi?
ahu zar etmeyen dile mi?
Ne baharlar gördü bu yorgun gözler?
Ne fırtınalara göğüs gerdi?
Hiç incitmedi,hiç ağlamadı.
Şimdi mi yağacak yağmurlar?
Hadi be!
Olmaz,yenilmeyeceksin.
Eğilip bükülmeyeceksin.
Geriye dönüp bakmayacaksın.
Dünü bugünü yargılamadan
Yarına yürüyeceksin.
Küskünlüğün ile yaşamayı öğreneceksin.
Hayata gülüp geçeceksin.
04-06-2012
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta