Hacı İbrahim Sağır Şiirleri - Şair Hacı ...

İMANLA ÖRTÜNDÜK ELHAMDÜLİLLAH

Diken idik, Hâk yolunda gül olduk,
Gönülleri süsledik; Elhamdülillah.

Yanmaz idik, Hâk odunda kül olduk,

İNCEDEN İNCEDEN

Bahar geldi çiçek açtı goncadan,
Yağmur çiseler yüzüme inceden,
Bu kaçıncı söyleyiş; baharlarda,
Ne bir selam var ne de bir halceden.

İNSANI ADAM ETMEK

İnsan isterse eğriyi düz eder,
İnsan isterse gönülü göz eder,
Öyle zor ki insanı adam etmek,
İnsan isterse ırmağı buz eder.

İNSAN İNSANA KIYIYOR

Bazen söz gider zoruna,
Bazen de mal maş uğruna,
Sıkıp kurşunu böğrüne,
İnsan insana kıyıyor.

İNSAN İNSAN İNSAN

Dünya döner, güneş batar,
İnsan kendi etrafında döndüğünü sanır.
Parmağına diken batar,
Acılar içinde kıvrandığını sanır.

İNSAN İNSANLIĞI YARDAN ATTI

Yaratan yaptı etti sevindirdi,
İnsan kırdı döktü dövündürdü.

Yaratan kadını erkeğe eş etti,

İNSAN İSTERSE

İnsan yoluna giderse,
Rızkını doğru güderse,
Bir de kanaat ederse,
Çok azından bol çıkarır.

İNSANLIĞIN NEYE YARAR Kİ?

Etrafına güzellik saçamazsan,
Senin güzelliğin neye yarar ki?
Bir iyilik edipte geçemezsen.
Senin iyiliğin neye yarar ki?

İNSAN/LIK

Ateş olsa cürmün yakar, an gelir kül olur gider.
İnsan niye arar çıkar, insana kul olur gider.

Kendine saygı duymayan, adam yerine koymayan,

İNSANLIK SOKAĞI

Anmak için yaşlı faytoncu eski günleri,
Düşmüş yola yanına alıp yırtık resimleri.

Yorgun argın bir taksi durağında eğlenmiş,