Sen misin bu gördüğüm, sen misin bu kördüğüm? Tanınmaz halde bıraktığın yüreğim, tanıyamadı seni bir anda bağışla, sana olan inancını alıp gittiğin gözlerim, inanamadı biran gördüğüne. Sen misin cidden? Bakmaya korktuğum, bakmayınca öldüğüm, hani hiç güldürmediğin, hani ağladıkça güldüğüm sen misin?
Nasıl gizledin saatlerin arasına asırlık özlemleri, bu kusurlu zamanlar yine senin eserin mi? Oysa bir bilsen sen yüzünü mısralara gömdüğünden beri, ne şair yalnızlıklar yaşadığımı, yüreğime soktuğun acıyı yüreğimi söküp atamadığımı, ne sözler verip tutamadığımı bir bilsen...
Hangi sabahın uykusunda unuttun yine düşlerimi, hangi hayale sakladın en imkansız gerçeği mi? Hani acını sevmesem, bir an düşünmeden tükürürüm yüzüne. Yalanlarını sevmesem, asla inanmam tek bir sözüne. Şiirlerim meftun sana, ellerim kırık, kalemim hiç olmadığı kadar ıslak yine.
Bak varlığın bile yetiyor kaybolmama, adın bile yetiyor isimsiz duygularıma... Gel, yıktığın yerde kalayım, baktığın yerde olayım, teslimiyetim tam sana, zaafım var işte, anlasana!
Son demek yeter mi son olması için?
Bitti deyince biter mi ki her şey?
Peki, bensiz bir sona son mu diyorsun sen, solunda ve kolunda olmadığım bir son olabilir mi?
Bu ihtimalin varlığı bile değersizken gözümde senin gözünde bir seçenek mi bu?
Hasret sınavında rastgele işaretlediğin bir şık mı? Yüzünü karartan, içini boğan, yasına doğan bir ışık mı bu?
Yıllar yılı asılmıştı bu yüzüm,
Tebessümler saçıyorsam, sanadır.
Ayrılığa mal olmuştu her sözüm,
Tane tane seçiyorsam, sanadır.
Gecem olur saçlarının karası,
Hayallere tutunup, sonsuzluğu düşledim,
Artık durulmak için sana ihtiyacım var.
Özlemini kanatıp sevgi suçu işledim,
Hesap sorulmak için sana ihtiyacım var.
...
Yollarına baktıkça, hasretinle mimlendim.
Uzaktan uzağa geçme sevgili,
Gözünün ucuyla bakar gibisin.
Kahrolup susunca sevgimin dili,
Sevdaya türküler yakar gibisin.
Aşkının ufkuna feza demişim,
Kısa sürdü bu rüya..
Uykusuz bir acının içinin geçmesi
ya da güzel bir özlemin
iç geçirmesi gibiydi..
Olmayacak bir şeye,
olmadığı için kızabilir misin?
Şüphesiz!..
Mahsun olma sakın ey mağrur halkım,
Şimdi dik duracak vakit değil mi?
Biz koca bağ isek onlar bir salkım,
Tarihine dünya şahit değil mi?
Soranlar oluyor tabi, doğduğun yer mi vatanın yoksa doyduğun yer mi diye?
Boğazıma bir şey tıkanıyor sevdiğimin olduğu her yer demek geçiyor içimden. Benim gönlüm gönlünün aşk kokan ülkesine ayak bastığı andan beri benim vatanım senin kalbinim attığı sevda bayrağının salındığı yerdir sevgili.
Uzun uzun anlatmak istiyorum sorana, vatan kadar sevmeli insan... Bir nefesini bile başkasıyla paylaşmamalı, hep ait olduğu yeri yurdu orası olmalı, vatanı kadar ve bedel ödemeyi göze alacak kadar sevmeli...
Terk etmeyi hiç düşünmemeli. Kolay değildir öyle sevmek, laftan öteye geçmeyecekse eğer hiç lafını etmemeli.
Aşklar ülkesinde uzak şehirsin.
Gözlerin dönülmez bir diyar gibi.
Şiir mi sen yoksa, sen mi şiirsin.
Okuyup ağlasam bahtiyar gibi.
*
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!