Hacettepe Şiiri - Fatih Porsuk

Yıllar sonra yine kapının önünden geçiyorum
Bu sefer cesaretim yok içeri girmeye
O çocukça heyecanı aldılar benden
Ama hüzne doydum belki
Bak bir dön yüzüme
Nasıl değişmiş miyim?
Sen hiç değişmemişsin
Hala hastasın, hala doktorsun, hala kalabalık
Hala köhne arka sokakların

Niye mi kaçıyorum?
Ya bende bıraktığın maziyi hatırlatırsan
O acı gerçekle karşı karsıya bırakırsan
Ağlarım, dayanamam
Sen beni görmedin bugün, bende seni tamam mı?

Hacettepe yıllar sonra yine kapın önünden geçiyorum
Belki daha büyük, belki daha olgun
Ama hayat işte yine geçerken önünden bakmıyorum arkama
Yıllar sonra Hacettepe…
Unutulmuş bir mazisin bende
Avuçlarımın terlediği içimin titrediği
Bir mazi işte…

7.02.2006