Habip Altıok Şiirleri - Şair Habip Altıok

Tevir tüvür deme bana
Bu söz senin sözün değil.
Benim adım da Musa amma,
O kadar da uzun değil.

Arınç gibi, Gülen gibi

Denizlerde çalkalanan
Şu dağlarda dalgalanan
Var bir sana sevdalanan
Göklerimde sen dalgalan.

Albeyazım, albeyazım

"Biri dağda koyun otlatıyor,"
"Öteki, bağda teke zortlatıyor."
Hop terelelli, terelelli
Dünya oldu paralelli.

Anadolu'nun her yerinde,
Karşıma bir alıç çıkar.
Dağların eteklerinde,
Kayalıklara kim diker?

Söyle bana alıç dalı,

Analar koşarak gelir,
Sana doğru, bana doğru.
Toprak annesiz mi kalır?
Ana dolu, Anadolu...

Suların her damlasında,

Gezdim Anadolu'yu, şu üç denizi.
Yoksulluk içinde buldum ben sizi.
Hep arka sokaklarda gördüm ben sizi,
İşte, Anadolu'nun koçyiğitleri...

Baygın bakıyorsun, dünden mi kaldın?

Kor ateşinde, kızgın toprağında yandığım,
Türk olarak doğduğum, şanınla şereflendiğim,
Bana küstün mü yoksa? uğruna can verdiğim,
Çok sevdiğim güzel yurdum, vatanım, Anadolum... (hey!)

İstanbul'um, gonca gülüm, (Ah!) Ankaram, bahtı karam,

Okullarım vardı dağ başlarında.
Bahçesine fidan diktiğim,
Gönderine al bayrağı çektiğim,
Andımızla yeri göğü inlettiğim...
Okullarım vardı içinde yattığım.
Kapanan yollarında, yaya gittiğim.

Büyüttüm besledim seni,
Giydirip kuşattım seni.
Kurban olduğum kuzum.
Nasıl terkettin sen beni?

Emmim oğlu, emmim kızı.

Şu uzun gecenin yok mu sabahı?
Körpe çocukların nedir günahı?
Senden dileğimiz budur İlahi.
Kalmasın yerlerde mazlumun ahı,

Mehmedim gidiyor karlar içinde.