Yokluğumda vücut buldu varlığım,
Var’a da, yok’a da hem aç, hem tokum.
Yok oldum sevgiyle, doldu varlığım;
Mecnun’un çölünde ha var ha yokum.
Yoktum, “ol! ” emriyle var oldum.
Bezm-i elest’te inançla doldum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yok oldum sevgiyle, doldu varlığım;
Mecnun’un çölünde ha var ha yokum.
harika
harika ....yüreğinize sağlık sn özdemir...sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta