Hep düşünürdün , içindeki huzursuzluğu,
Elem verici kederi dağıtacak bir el aradın,
Lenferdi bu hayat, her gün içten içe çürütüyordu.
Elindeki eski.. püskü... Bir papirus, anlamadığın.
Ne zamanı görüyordun ,nede sesleri duyuyordun.
Kaç sinir krizi.. kaç anlaşılamamak..kaç deneme..
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta