Hep düşünürdün , içindeki huzursuzluğu,
Elem verici kederi dağıtacak bir el aradın,
Lenferdi bu hayat, her gün içten içe çürütüyordu.
Elindeki eski.. püskü... Bir papirus, anlamadığın.
Ne zamanı görüyordun ,nede sesleri duyuyordun.
Kaç sinir krizi.. kaç anlaşılamamak..kaç deneme..
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta