Şehitlerin kanlarıyla sulanan,
Güzel vatanımda neler oluyor?
Zalimlerin zülmü alkışlanırken,
Mazlumun halini soran olmuyor.
Türküm demek nerde ise suç oldu.
Ğayri müslimlarin dostu çoğaldı.
Cemaatsız kiliseler açıldı.
Bunların adına “diyalog” dendi.
Yolda müslümanlar selamlaşmazken;
Dost oldu baksana: Hasanla, Hanslar.
Mezarında ağlar oldu şehitler:
Bunlarmı bizim neslimiz derler?
Esrar, eroini içen çoğaldı.
İçki,fuhuş ilk okullara indi.
Bizim hazret ensesini şişirdi.
Bu eser benimdir diye sevindi...
Hep ileri, hep ileri dediler.
Aile yapımızı kökten yıktılar.
Dönüp bize birde nutuk atttılar.
Hedefimiz medeniyet dediler..
Evlat tanımıyor bügün atayı.
Herkesin derdi var dönmek köşeyi.
Unuttuk şu anda şehit, gazıyı.
Nerdeyse soydular gelin, bacıyı...
Dede ile torun anlaşamıyor.
Örf ve adetlerimiz darbe alıyor.
Düşman ülkemize gözün dikiyor.
Bölmek için hain; dişin biliyor..
Otozbin insana kıyana bakın:
Dostudar avrupa, Amerikanın.
Suçu neydi kundaktaki bebeğin? ..
Önünü kesmektir ğayret Türklerin.
07.04.2007
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 21.12.2015 20:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!