Güzel Linda Şiiri - Mesut Özünlü

Böyle olmuyor ruhum, böyle olmuyor
Dal ayrı bağda, gül ayrı dağda
Penceremi açar açmaz
Sana bakıyorum güzel Linda
Akşam beşte, gece birde, sabah onda

Böyle olmuyor güzel Linda
Sen orada ben burada, bir can iki mekânda
Mavi sulara sarkan neşeli çiçeklerin
Nahif akisleri gibi, kırık kırık dalga dalga

Böyle olmuyor ruhum, böyle olmuyor yüreğim
Ya sen benim şekerim ol
Ya da ben senin, çayında eriyeyim
Biliyorum yakında, nasip edecek seni bana
Yerin göğün sahibi, sevdim ben seni
Hem de iyi sevdim güzel Linda

Gel… Gel güzel Linda...
Beyaz gül libaslım, bahar ruhlum, narin çiğdem
Menevşeli endam, bir selvi gibi dur yanımda
Sonra usulca otur Anadolu’da, bir harman yerinin
Az meyilli yamacında, hararetten titreyen
Bir ağustos sıcağında, kimseler olmasın...
Sadece müreffeh gölgeli bir armut ağacının altında
Bir sen bir de ben olayım...

Ardından bir rüzgâr essin, beni yatırsın yere
Önce ipekten masum bir kuzucuk kadar
Rikkat tüten bir vav gibi, hafifçe kıvrılayım
Sonra da güzel Linda, uyur gibi yapayım
O senin, gül kokan kucağında…