Baharım sonbahar oldu be güzel
Kalbime gözyaşı doldu be güzel
Sevmişti gönlüm aşkını bilmeden
Sonunda sararıp soldu be güzel
Unutmak mı seni bu can üzüldü
Duyunca gözyaşım yere süzüldü
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta