Güvercin Şiiri - Yusuf Ay 3

Kanatları kırılmış bir güvercin düşün
Düşün ki vurulmuş en ummadığı anda
Kurbanı olmuş bir suheybi gülüşün
Ve kan damlamış kanadından sevdanın
Hiç beklenmeyen zamanda

Zamansız gelen bahar vurdu ömrüme
Çiçekler açmış kırlar yeşermiş neyleyim
Gözlerim kararmış, gönlüm paramparça
Can havliyle çırpınıyorum uçmak için semalara
Ne var ki bir kanat çırpmamıyorum
Uçmak için bahara

Uçurumlar açılmış gönül bağlarında
Solmuş kır çiçeklerim daha ilk baharında
Düşlerinden vurulan bir öksüz
Yuvası bozulmuş bir kırlangıç
Ve bir yetimlik var benden geriye kalanda

Ne saraylarda,ne zengin diyarlarda hürüm
Ne göçebe çadırlarda gezgin
Ne bahar aylarında özgürüm
Mahsene yapmışım yuvamı
Mahsenden mahsene uçmaya çalışan körüm

Kazılmış yokluk hissi gönlüme
Hislerimden vurulduğumda nakşedilmiş
Ve ben kanadı kırılan bir güvercinim
Deva yok, şifacı uzak, uçmak imkansız
Kırık kanatlar ile mahsenden gökyüzüne
Gel tut ellerimden,rehberim ol ey yar
Kavuşturur beni yeniden özgürlüğüme

Yusuf AY