Güvercin Şiiri - Aleyna Doğrucan

Çırpınıyor acıyan kanatlarıyla,
Damlıyor üstlerine gözyaşları,
Sızlıyor kırıkları, içini titreterek.
Kulak verin çatırtılara,
Lehimlenen kanatlara!
Sanki iyileşiyor namütenahi sabahlara.

Uçabilecek mi yeniden gök kubbeye?
Bu canhıraş uçuşu işlendi izleyene.
Ne bir küheylan kadar hızlı,
Ne de bir aslan kadar yırtıcı,
O bir beyaz güvercin,
Narin, temiz ve uçmaya hırslı.

Duyguları tetikliyordu münferitlik isteğini,
Fakat yalnız kalacaktı berceste bedeni.
Olursa gönlü yeniden yangın yeri,
Kurtaramazlar gönlündeki virane şehirleri.

(10:01)15.07.2021