Düşünüyorumda
Ben aslında güvenilir bir liman aramışım yıllarca
Bu yüzden çürümüşüm güvenilir liman diye seninle
Çok zor öğrenmişim sana hayır demeyi
Çok geç öğrenmişim sevmeyi
Sen gerçek olmayacak kadar iyiymişsin hayatımda
Ve ben sevgilim derken sana
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
eğer o biri bizi olduğumuz gibi kabul ediyor ve seviyorsa (ki bu aşk oluyor sanıırm))değişmek zorunda değiliz ama etmiyorsa ve biz ondan vazgeçemiiyorsak iş o noktada tercihe kalıyor. her tercih bir kaybediştir sonuçta ...
Malesef hayatımızda sürekli başkalarını kendimize benzetmenin telaşı ve çabası içindeyiz.Farklı olmanın çeşitliliği ile karşılıklı gelişmek yerine fotokopi bireylere dönüştük farkında olmadan..Sevmek de öyle değil mi? Birini kazanmak için kendimizi kaybetmek zorunda mıyız?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta