Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
eğer o biri bizi olduğumuz gibi kabul ediyor ve seviyorsa (ki bu aşk oluyor sanıırm))değişmek zorunda değiliz ama etmiyorsa ve biz ondan vazgeçemiiyorsak iş o noktada tercihe kalıyor. her tercih bir kaybediştir sonuçta ...
Malesef hayatımızda sürekli başkalarını kendimize benzetmenin telaşı ve çabası içindeyiz.Farklı olmanın çeşitliliği ile karşılıklı gelişmek yerine fotokopi bireylere dönüştük farkında olmadan..Sevmek de öyle değil mi? Birini kazanmak için kendimizi kaybetmek zorunda mıyız?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta