Güven Şiiri - Gaffar Karadoğan

gece ıssız ve karanlık
taş döşemeli sokakta
damlardan boşalan yağmur sesleri
ayak seslerine karışıyor
büyük adımlarla yürüyen baba
koşar adım yetişmekte
küçük çocuk
babasının elini tutunca
hissettiklerimdir diyor güven
süzülüyorlar yay gibi
Diyarbekir sokaklarında
yıllar geçiyor
çocuk adam oluyor
baba yaşlanmış
yürüyorlar yine aynı sokakta
kollar yanyana
güvenecek kimse yok artık
kendilerinden başka