Gürsel Güveloğlu Şiirleri - Şair Gürsel ...

Gönül denen bir bahçe var,
Sevda kokar içimizde.
Onda olur sevgili, yar,
Hasret bakar düşümüzde.

Gül dikenli onun yolu,

Gurbet elde unutmadım
Gel sevdiğim yeter ki gel
Bir gül verdin kurutmadım
Gel sevdiğim yeter ki gel

Sen gideli yıllar oldu

Yürü güzelim yürü,
Gençlik senin elinde,
Değerini kim bilecek.
Nasıl olsa aklın havada,
Yüreğini bükmez gelecek.

Birden karşıma çıktın.
O sisli dünyanın,
Karanlık örgüsünü sökerek.
Bir damla gibi düştün,
Kalbimin her köşesine.
Nasıl oldu anlayamadım,

Alnımın çizgisi,gönlümde desen,
Derdimin başıdır,sevda kokusu.
Bazen de kadere,talihe küsen,
Bir sabır taşıdır,sevda kokusu.

Bir mistik sedadır,gece duyulan,

Dün gece çok soğuktu sokaklar,
Buz vardı yerlerde,
Nefesim buharlaşıyor,
Donuyordu burnumun ucu.
Ellerim kulaklarımda,
Atkım dudaklarımdaydı.

Yaşam savaşında sensiz kalamam,
Senden başkaları el benim için.
Dalına konmadan mutlu olamam,
Fırtına dediğin,yel benim için.

Aşkınla hançeri yarama batır,

Kaderim yazıldı avuçlarına,
Talihe ismini verdim vereli.
Ferhat’ı anlattım bakışlarına,
Sendeki Şirin’i gördüm göreli.

Gurbette hasretin ağlattı beni,

Üstünde yükü taşıyan
Kaldığım evde yaşayan
Deli bir rüzgar eserse
Olursun bizle üşüyen

Derdimi dinleyen duvar

Bana da bildir gittiğin yeri,
Yeter ki aklım sende kalmasın.
Güneşim olup dönüver geri,
Aya selamın bende kalmasın.

Başımı yine ellere alıp,