Gürsel Güveloğlu Şiirleri - Şair Gürsel ...

Bu sabah yine sensiz,
Açtım gözlerimi güne.
İçimde bir burukluk,
Hüzün doldu kalbime,
Kader ağlattı yine.

Gönül bahçesinde bir gül tanıdım,
Kalbime dikeni battı da gitti.
Yanına uzandım koklamak için,
Gözüme poleni attı da gitti.

Doldurup besledim hayat toprağı,

Sefa biter vefa kalır,
Değerini bilmek gerek.
İnsan ölür seda kalır,
Değerini bilmek gerek.

Saygı akan hecelerin,

Sevinçliyim bu gün ben,
İçim içime sığmıyor.
Koşmak istiyorum delicesine,
Kırlarda yürümek,
Selam vermek doğaya.

Yıllarca aşkınla inlettin beni,
Nefesim tutuldu,ölesim geldi.
Hiç soru sormadan reddettin beni,
Acınır halime, gülesim geldi.

Volkandan fışkıran ateşe döndüm,

Sevelim hep sevilelim,
Kalbimizde desen gibi.
Kaprisleri öldürelim,
Felsefemiz insan gibi.

Ariflerden el alalım,

Bir deniz mavisidir,
Gözlerin Ah! Gözlerin.
Bir akıl delisidir,
Sözlerin Ah! Sözlerin.

Bir masal gülen yüzün,

Bahar gelir dayanırsa köyüme,
Dağında yeşeren dalları vardır.
Kırlarda açar menekşe,lale,
Bağında kokulu gülleri vardır.

Tertemiz havası,meyvesi,bağı,

Artık gideceğim,karlı dağlara,
Baharda erise,sel olmaz bana.
Eleğe dönmüşüm,delik ağlara,
Fırtına dediğin,yel olmaz bana.

Anlamsız hoyratça yaşama bakmak,

Herkesle konuşmak içimde tutku,
Bilgimi yansıtır konuşurum ben.
Vermezsem yapamam topluma katkı,
Dertliye,dertsize karışırım ben.

Sürekli gezerim bir diyar demem,