Gürsel Cengiz Şiirleri - Şair Gürsel Cengiz

Karanlık çökünce
Küfelik oluncaya dek
İçeceğim


Ve geçeceğim

Üzerine karlar yağan
Serçeleri
Recm edilen
Afrikalı kızı yaz

Yağmuru, kırık testiyi

Senden bana
Sararmış mektuplardan
Gayri
Birde yanağıma kondurduğun
Buseydi kalan

İçerek
O sarhoş rüzgarlar ın elini tutmaya çalışma
Birde hazırlıklı ol misafirsin
Yaşam denen bu mucizeyi
Fırtınalar gibi yaşa ama çok da alışma

Derildikçe
Gamzesinden bal damlayan
Yüreği çiçek bahçesi
Kırdıkça filizlenen kadın

Anam

Sütten kesilmiş bebeler
Kundak da
Analar hüzün beliyor

İnan bir sen değilsin
Duymadığın

Belki şimdi nefesi,
Kemikleri bile
Yoktu

Ama evrende,
Kuşlar, karıncalar

Bilirim ki
Bir çocuk gibi

Günler ayları
Aylar yılları oyalar

Sevda
Kirpiklerimizde bir gözyaşı
Ha aktı ha akacak

Başı ucu kitabıma yazdığın
İki satır acı söz

Köy toplam on hane
Hoca cılız bir sesle
Sela okuyor Yane yane

Yağmurda toprak
Toprakda ölüm kokusu var