Yüreğini yurt tuttum
Gözlerinde otağlar kurdum
Kaşlarına dağları oturttum
Sen benden gitme yar
Gözlerinin elasında nehirler
Hele kardaş
Güneş çıksın yeryüzünü kaplasın
Karanlığı delip,gökyüzünde salınsın
Dağ eteklerinin altında saklanıp
Göğe koşan filizler tomurcuklansın
bir yanım deniz ,bir yanım keder
bir yanım kar boran, kış fırtına
bir yanım bahar
taze güller açmışcasına
sizin kadar asiyim şimdi
Anlıyacağımız bir dilde
Hikmet senaryoları yazılırken gökyüzünde
Aldığımız nefesin bedeli
Bizlerden istenince
Ya gönlümüze mühür
Ya dilimize lâl,ya gözümüze âmâ
Bu roman hiç bitmeyecek
Gözlerimin derinliğinde gizlenecek
Bir iki damla gözyaşı ile
Hayalin kalbimde tekrar dirilecek
Nehirler aktı gitti zamandan
Ömür dediğin bir an
Anda takılı kalır yaşam.
Zaman bir kavram
Kavramın içinde yok olan insan
Nefes sayılı anlamını yitirmişken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!