Gurbetten Dosta Şiiri - Osman Yıldırım

Garibim şimdi şu gurbet elde
Halim hatrım soranım dostum
Hasta düştüm yataklara
Yarama bir merhem sürenim yok dostum.

Anaya,babaya,yare hasret kaldım
Gurbet ateşiyle yandım kül oldum
Teselli verecek bir dost aradım
Bulamadım dostum

Gurbette yalnızlık sanki bir ölüm
Akşam güneşiyle bastırır zulüm
Çekmeyen bilemez bunu be gülüm
Sana anlattım sadece sana be dostum.

Şu fani dünyadan murat almadan
Eller gibi şad olupta gülmeden
Bir an olsun mutluluğa ermeden
Zalim felek gurbet ele attı be dostum.

Kendimi bildim bileli hep gam hep keder
Birgün bile yüzüme gülmedi kader
Haykırdım,isyan ettim Allah'ım yeter
Gurbetteydim duyan oladı dostum.

Şair OSMAN bu göz yaşın diner mi bilmem
Bundan gayri akan yaşlareı silmem
Herkese dargınım da birtek sana sitem etmem
Dert ortağımsın ya ondan be dostum.