Gurbette Şiiri - Muammer Yalçın

Zora düşsen olsa halin perişan
Arayıp da soran olmaz gurbette
Dara düşsen imdadına erişen
Bir yudum su veren olmaz gurbette

Engel olamam gidersin dilersen
İyi düşün gardaş beni bilirsen
Korkum o ki orda garip ölürsen
Kefenine paran olmaz gurbette

Eğer yoksa elinde bir ustalık
Omuzunla yük çekersin üstelik
Bir de kapını çalmasın hastalık
Ölsen bile sorun olmaz gurbette

Bulaşmasan ne olur o belaya
On senede bir gelemezsin sılaya
Ora seni çevirir bir köleye
Değerini veren olmaz gurbette

Yapayalnız kalırsın da arada
Kaybolup gidersen sonra orada
Sızı verir icindeki yarada
O yarayı saran olmaz gurbette

Meze eder seni kuşu kurduna
Bin katar bir tene olan derdine
Hasiret kalırsın baba yurduna
Dost akraba yaren olmaz gurbette

Hayat ekmek kavgasından teşkildir
Orda herkes kendisiyle meşkuldür
Bu günler geçer de yarın müşküldür
Pembe hayal kuran olmaz gurbette

Yüreğimde tutuştur yanar bir kor
Çarkında öğütür bir kenara kor
Inanmazsan onu yaşıyana sor
Muradına eren olmaz gurbette

Yalçınım aklını başına taşı
Kanma altın deyip topragı taşı
Kazanırsın belki bir lokma aşı
Huzurunan aran olmaz gurbette