Gurbetlik Dünya Şiiri - İsmail Özdoğan

Gurbetlik mi, gariplik mi, galiba her ikisi de,
Deli divane gibi ne ararsın dağlarda, taşlarda,
Sana mı ait ki, benim diye şükürsüzce sarıldıkların,
Anlayamadın gurbetliği, bilemedin dünyalığı,

Zaman sermayeni boşa harcadın da, görmedin sahibini,
Hep ben oldun azaplarda, bilemedin rahmetin bizde olduğunu,
Sarıldıkça gurbet diyarına, sarılıp dolandı ayağına,
Vurdu can evinden hiç acımadan, kurtulamadın bayağılığından,

Medet diye inlerken Rahmet kapısında, göremedin kusurlarını,
Hiç olan bir damla iken deryada, olamadın iki cihanda kıymetli,
Vuslat mı dersin ukba ‘ ya, yoksa gözyaşlarına mı sarılırsın,
Bilemedin ne Sahibini, ne de hiç olan benliğini,