Avuçlarımda kor tanesi var; ellerimi tutamazsın benim ve bir gece uyusan yanımda, günahların yakar tenimi.
Ben bir ırmağım çabuk soğurum sıcaklığına ve ırmaklar arındırır tüm günahları, edilen tövbelerin aydınlığında.
Görünmeyen yolların patikasıyım ben, sen ise kaybolmuş son yolcusun...
Karanlığı aydınlatan yollarım dururken, iblise uyup da gittiğin ormanlar kararttı ruhunu ve iblisin yolları aydınlatamaz karanlığını...
Uzaklaşan gölgem konuşuyor seninle gün batarken ve ben buralı değilim sevgili, kulakları sağır memleketin tek çocuğuyum; sen ise anne baba hasreti çeken gurbetin yabancısı...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta